14 sierpnia 2014

„Near miss” czyli „o krok od wypadku” lub „prawie wypadek”. Co to znaczy na drogach? – część 2. (10)

O ile na opisanych w części 1 budowach, te wyjątkowe przypadki, określane jako „near miss”, występowały sporadycznie i traktowane były jako zdarzenia wyjątkowe, o tyle na drogach stały się normą, standardem, codziennością i zjawiskiem tak powszechnym, że zarządcy dróg i zarządcy ruchu drogowego tego nie zauważają i z tym żyją. W nowoczesnych firmach budowlanych do potencjalnych i rzeczywistych zagrożeń nie dopuszcza się z różnych względów: prawnych, humanitarnych, prestiżowych, medialnych itp. Natomiast w rzeczywistości drogowej o tym się nie mówi, nikt dbałości o bezpieczeństwo na drogach nie egzekwuje, a jak się zdarzy wypadek, to z każdej sytuacji można się jakoś wytłumaczyć. 

Takiej sytuacji nieodpowiedzialności za bezpieczeństwo na drogach bardzo sprzyja polskie prawo. Ani Ustawa o drogach publicznych, ani Ustawa Prawo o ruchu drogowym, nie przewidują sankcji administracyjnych dla zarządców dróg publicznych za zły stan infrastruktury drogowej, a także dla zarządców ruchu drogowego za nieprawidłowości w organizacji ruchu i zły stan oznakowania dróg publicznych.

Jedynym wyjątkiem są sankcje dla zarządców dróg wewnętrznych.

USTAWA z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń 

Art. 85a. § 1. Kto narusza przepisy dotyczące sposobu znakowania dróg wewnętrznych, podlega karze grzywny. 

§ 2. Tej samej karze za czyn określony w § 1 podlega ten, kto zlecił wadliwe dokonanie tej czynności.

Podejmowane próby rozciągnięcia podobnego przepisu na drogi publiczne nie znalazły poparcia nawet na etapie przygotowawczym.

A teraz podam ewidentne, przykłady poparte zdjęciami, z kategorii „near miss” na drodze, czyli istniejących potencjalnych zagrożeń. W niektórych miejscach wypadki już się zdarzyły, ale zarządcy tych dróg nic nie zrobili nawet po takim wypadku.

Przykład 1: Pochylone drzewo posiada zachwianą statykę i dodatkowo znajduje się w skrajni drogowej – nad jezdnią. Każdy przejazd autobusu piętrowego lub samochodu z wysokim ładunkiem – to jest near miss. Takie wypadki się zdarzają.
Przykład 2. Niestrzeżony przejazd kolejowy w ciągu drogi powiatowej z komunikacją autobusową (ulicy miejskiej). Źle ustawione oznakowanie - niewidoczne z pozycji nadjeżdżającego samochodu. Znaki niewidoczne – zabłocone. Brak oznakowania poziomego. Bardzo wysokie pobocze. Przy dojeździe do torów kolejowych (nie widać na zdjęciu) brak dobrej widoczności – źle ustawiona duża szafa elektryczna. Znak D-1 ustawiony blisko torów zachęca do przyspieszenia – powinien być zastąpiony znakiem ostrzegawczym A-6c. Near miss: Przy każdym przejeżdżającym pociągu istnieje realne zagrożenie katastrofą (wypadki się zdarzały).

Przykład 3. Na drodze krajowej istnieje przejście dla pieszych zlokalizowane w polu. Brak oświetlenia, zły stan i niekompletne oznakowanie poziome, brak oznakowania skrzyżowania, brak ograniczenia prędkości, brak jakiegokolwiek utwardzenia przy jezdni na przedłużeniu przejścia dla pieszych. Near miss: Każdy pieszy na tym przejściu jest zagrożony.
Przykład 4. Istniejące przejście dla pieszych przez ulicę dwujezdniową z torowiskiem między jezdniami. Brak 2 azyli między jezdniami a torowiskiem. Zły stan nawierzchni w torowisku. Niekompletne oznakowanie pionowe. Zły stan oznakowania poziomego. Brak oświetlenia przejścia dla pieszych. Near miss: Na tym przejściu każdy pieszy, również niepełnosprawny, osoba prowadząca rower, osoba z wózkiem dziecinnym itp. są bardzo zagrożone ze strony samochodów i tramwajów.

Przykład 5. W trakcie lekkiego wiatru przewróciło się wysokie drzewo, rosnące w pasie drogowym, które było w bardzo złym stanie zdrowotnym. Drzewo przewróciło się na jezdnię – na szczęście nie na osobę lub samochód. Near miss: Każde drzewo w pobliżu drogi, będące w złym stanie biologicznym, krzywo rosnące, mające konary mogące się złamać na skutek wiatru (lub też samoistnie) stanowią zagrożenie dla wszystkich przechodzących osób i przejeżdżających pojazdów.

Przykład 6. Ulica miejska (droga powiatowa), po której jeżdżą autobusy komunikacji miejskiej. W rejonie przystanków autobusowych brak oznakowanego przejścia dla pieszych, brak chodników przy skrzyżowaniu i przystankach oraz brak pobocza – piesi i rowerzyści mają do dyspozycji wyłącznie jezdnię, co narusza również Ustawę Prawo o ruchu drogowym. Near miss: Z powodu ww. zaniedbań istnieje wyjątkowe zagrożenie dla pieszych i rowerzystów na ważnej i ruchliwej ulicy.

Przykład 7. Przebudowywana ulica w centrum dużego miasta. Z chodnika w trakcie robót mogą korzystać piesi. Zarówno w trakcie robót, jak i po ich codziennym zakończeniu, pozostaje wiele miejsc niezabezpieczonych, stanowiących „pułapkę” i zagrożenie dla pieszych. Jak widać niechlujstwo wykonawcy i brak wyobraźni jest długotrwałe i w wielu miejscach. Near miss: Powszechne zagrożenie dla pieszych, dzieci na rowerach, niepełnosprawnych na wózkach, wózków dziecięcych itp. Następstwa takich zdarzeń mogą być tragiczne, a zagrożeniu podlega każdy korzystający z tego chodnika.

Przykład 8. Przejście publiczne dla pieszych przez tzw. linię kolejową użytku publicznego. To przejście jest urządzone całkowicie niezgodnie z normatywem i utrzymane w stanie skandalicznym: brak właściwego labiryntu, przejście wykonane po skosie w stosunku do torów, nawierzchnia z płyt wykonana niewłaściwie, a dodatkowo ograniczona widoczność torów z przejścia przez tory. Near miss: Każda osoba, legalnie przechodząca w tym miejscu przez tory, jest narażona na śmiertelne niebezpieczeństwo - w maju br. doszło do śmiertelnego wypadku.

Podsumowanie:

Zagrożenia na drogach, z kategorii near miss, znacznie wykraczają poza przedstawione w części 1 objaśnienia tego pojęcia. O ile w budownictwie przypadki grożące potencjalnym wypadkiem, dotyczą pojedynczej sytuacji, o tyle na drogach jest to zagrożenie stałe, ciągłe, długotrwałe i bez reakcji zarządców dróg przez całe miesiące i lata. Całkowity brak odpowiedzialności, wyobraźni i wiedzy. Celowo nie zostały podane nazwy miejscowości lub dróg, ponieważ jest to zjawisko wręcz masowe. Wszyscy zarządcy dróg powinni, w ramach okresowych przeglądów dróg, dokonać prawdziwej oceny stanu całej infrastruktury drogowej i w przypadkach podobnych do podanych w przykładach – podjąć działania natychmiastowe.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz